Όταν οι φωνές γίνονται σιγά σιγά μια φωνή,
όταν οι παλάμες τσούζουν απ' το χειροκρότημα,
όταν σείεται από τραγούδια και ζήτω ολόκληρο σχολειό,
τότε ναι, ακόμα κρατάει μέσα μας η σπίθα.
Ακόμα δε μας έκαναν όμοιούς τους.
Να' ναι καλά τα παιδιά που μας τη θύμισαν, να' ναι καλά και οι άξιοι δάσκαλοί τους που παράγουν πολιτισμό. Ναι, απόψε στο Γυμνάσιο-Λύκειο της Σκιάθου άνθισαν οι πασχαλιές. Απόψε σ' ένα σχολείο ενός κάποιου ελληνικού νησιού μύρισε Ελλάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου