Αναπάντητη απουσία

Με είδες από μακριά

να κοιτάζω αλλού, να βυθίζομαι σε λήθαργο,

να κοιμίζω την απουσία με μικρές χαρές

με δακρυσμένα χαμόγελα στους αγαπημένους

Κι άρχισες να με κοιτάς σαν νέο εύρημα,

σαν αξιοθέατο, δεν ξέρω

μέχρι που τελικά τράβηξες το βλέμμα μου

κι άρχισα τώρα να κοιτάζω εγώ, να ξυπνάω, να ανακαλύπτω

και πίστεψα ότι ερχόσουν,

και βιάστηκα κι ήρθα πρώτη εγώ

μέχρι που είπες "δεν ήταν για σένα το βλέμμα μου, κάποια μου θύμισες

κάποια προσπαθώ να ξεχάσω

μην έρχεσαι ακόμα

μην έρχεσαι..."

και μου ζητάς τι; να ξαναπέσω στο λήθαργο της απουσίας; να ξαναβυθιστώ;
τότε γιατί με ξύπνησες;