Πώς να αντέξουμε την κρίση: συμβουλές για τον καταναλωτή...

Αχ, πώς γελάω κάθε φορά που ακούω τέτοιες ατάκες. Το καλύτερο ανέκδοτο της χρονιάς. Έρχεται λέει ο κάθε ειδικός (;) να μας υπενθυμίσει ότι πρέπει σιγά σιγά να αρχίσουμε (;) να κάνουμε οικονομία... Να ζούμε με λιγότερα... Δεν ξέρω σε ποιά μερίδα του ελληνικού λαού μπορεί να απευθύνεται ένας τέτοιος "ειδικός"-θα είχε νόημα πάντως η συμβουλευτική του εάν πράγματι η "κρίση" χτυπούσε το ίδιο όλα τα κοινωνικά στρώματα... Διότι πάρε για παράδειγμα μια κυρία των βορείων αθηναϊκών προαστίων-που έχει μάθει τα πατέ, τις σως, τα μους, τα φουά γκρα και ρίχτηνε κατ'ευθείαν στο τζατζίκι και στο ξύγκι... Και βγάλε τον πιτσιρικά από το αμερικάνικο κολλέγιο και ρίχτον στο δημόσιο σχολείο... Και πάρε τη μοντέλα που έχει μάθει να φοράει επώνυμα και βαλ'της τη μαϊμού το τζιν... Δε γίνεται έτσι απότομα, πρέπει να προηγηθεί ένα "διάστημα προσαρμογής" στα νέα δεδομένα... Ενώ όλοι εμείς οι υπόλοιποι, που αποτελούμε την "κοινωνική πλέμπα" και δεν είμαστε τίποτα για σας, αξιότιμοι κύριοι και κυρίες των μεγάλων τζακιών, δεν έχουμε ανάγκη να μάθουμε ΤΩΡΑ να κάνουμε οικονομία. Κάναμε από πάντα οικονομία. Αιματηρή... Και τα ρούχα και τα παιχνίδια των άλλων, των πιο τυχερών παιδιών ζηλέψαμε, και τις εκδρομές μας στερηθήκαμε, και τις εξόδους μας-και σαν φοιτητές πια εξακολουθήσαμε να κάνουμε οικονομίες αιματηρές-για να πάρουμε εκείνο το αναθεματισμένο το ρημαδόχαρτο, που ξέραμε από πριν ότι δε θα'χαμε τί να το κάνουμε-τουλάχιστον, όμως, θα'χαμε την ικανοποίηση ότι το πήραμε με το σπαθί μας και δεν το αγοράσαμε... Και τώρα, που ανήκουμε στην "παραγωγική τάξη"-και που δουλεύουμε γι'άλλους-οι αιματηρές οικονομίες συνεχίζονται... Γιατί, πολύ απλά, τίποτα πια δε θεωρείται δεδομένο-ακόμα και τα κεκτημένα δικαιώματα... Δεν έχει γιατί, γιατί έτσι... Γιατί τώρα κρέμονται κι άλλοι άνθρωποι από μας, γιατί πρέπει να δουλέψουμε και γι'αυτούς που κάποτε δούλευαν για μας-και πρέπει πια και κείνοι να ξεκουραστούν... Γιατί οι ικανότητες, οι δεξιότητες και τα ταλέντα δεν πληρώνονται και δεν αμοίβονται... Γι'αυτό, μην έρχεστε τώρα να μας συστήσετε ότι "πρέπει να μάθουμε να ζούμε πιο μετρημένα"... Μην τις λέτε σε μας αυτές τις αρλούμπες... Σε κανέναν άλλο...